اسلامی را تهدید می کرد. هنگامی که دین، نقشی محوری در ابعاد گوناگون اعتقادی، اخلاقی و رفتاری، بر اساس داده های فطری و نیز شؤون اجتماعی، سیاسی و حکومت داری و هویت دادن به جامعه را بر عهده دارد، مخالفان دین ستیز نیز در مصاف با همین آرمان ها در ستیز خواهند بود. بر این اساس، عترت رسول خدا (ص) محور استقرار دین الهی، تداوم راه و سیره آن حضرت، محور اصلی تشکیل جامعه دینی و قطب حرکت بالنده اجتماعی است. به همین علت نیز همواره هدف تهاجم دشمنان و منحرفان، به ویژه بنی امیه قرار گرفته است. اگر عترت نقش محوری خود را در جریان های اجتماعی و معادلات سیاسی بعد از رسول خدا (ص) ایفا نمی کرد، هیچ گاه تا این اندازه مورد غیض و غضب مخالفان قرار نمی گرفت. هم چنین به علت همگون بودن اندیشه و رفتار عترت، بنیادهای اندیشه های اصلاحی امام حسین (ع) نیز با اندیشه های علوی هماهنگ بوده و در تقابل با ناهنجاری های دوران امام حسین (ع) و پیش از آن می باشد. به دیگر سخن، بنیاد اندیشه های اصلاحی، با نابه سامانی ها و دشمنی های جبهه مقابل، پیوند دارد. از این رو، آشنایی با این نابه سامانی ها، در شفاف سازی و تبیین اندیشه های اصلاحی تأثیر به سزایی دارد. بررسی اندیشه های امام (ع) با زمینه های ناهنجاری بنی امیه - که در این نوشتار از آنان با عنوان «حزب عثمانیه» یاد می شود و بعد از رسول خدا (ص) به صورت یک جریان و تشکل اجتماعی پدیدار شد - همراه است. این جبهه مخالف در زمینه های گوناگون فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، حکومت داری و دین زدایی، با